Dag 2 New Orleans

Afstand:
Overnachting: De La Reguera House - New Orleans

Natuurlijk veel te vroeg werden we wakker. Uurtje of 4, maar ik was moe genoeg om er toch nog maar een paar uurtjes aan vast te plakken. Uiteindelijk zijn we om 6 uur maar gaan douchen, nou ja douchen, dat valt inderdaad niet mee in zo’n klassiek bad op pootjes met een handdouche, je wilt de badkamer natuurlijk niet helemaal nat maken. Daarna rustig aan de boel gaan uitpakken en organiseren. We hadden al snel doordat het een warme dag ging worden, maar dat was geen probleem, we waren al wat gewend i.v.m. het warme zomerweer in Nederland de afgelopen tijd. Om 8 uur werd het ontbijt gebracht. Heerlijk warm croissantjes met een flinke bowl vers (gesneden) fruit. Juice en koffie erbij. Een goed begin van de dag. Na wat tips van Jeanine en Craig gingen we op naar The Big Easy. We besloten met de bus te gaan, geen parkeer problemen en voor 3 Dollar per 24 uur kom je overal, met alle bussen en trams. De bus bracht ons in ongeveer 20 minuten naar het centrum. We stopte in de Canalstreet. De eerste die we tegen kwamen was Louis Amstrong. Weliswaar zijn beeld, maar toch een lekker begin.
Hierna liepen we door naar "De" Mississippi. de op 3 na langste rivier van de wereldwijd stroomt door en langs een groot aantal Amerikaanse staten en steden waarvan wij er, de komende weken, nog een aantal gaan bekijken. Onderweg kwamen we een jong stel ,ook toeristen, tegen en spraken ons aan. zij gingen vandaag weer weg uit New Orleans en hadden geen tijd meer om van bonnen gebruik te maken of wij interesse hadden in 2 bonnen voor gratis koffie en beignets bij Cafe du Monde. Wij als echte Nederlanders zijn altijd geïnteresseerd als er iets gratis wordt weggegeven.
Nu had ik al van Cafe du Monde gehoord en wist dat ik daar zeker heen moest gaan. Bij het afhalen van onze huurauto werd ons al gezegd dat we Cafe du Monde moesten bezoeken. Blijkbaar een must in New Orleans. Dus dat kwam heel goed uit en we waren daar al snel in de buurt. Wij niet alleen. Er stond een rij van hier tot Tokio. Dus de bonnen worden bewaard tot een andere keer we zijn hier toch 6 nachten. 3 in het begin en 3 aan het eind van deze reis. Alles was bezet en er was ook nog een "take away" loket waar ook een rij stond. Moet toch wel iets bijzonder zijn, dachten wij.

We liepen verder naar het uitgaansgebied van New Orleans, The French Quater, op naar de muziek en het vertier. Ja hoor, het was er volop! Overal in de straten speelde er orkestjes, echt super gezellig. Ja, New Orleans swingt aan alle kanten. In de bourbon straat aangekomen kregen we honger er werd net een kraampje opgestart en we kochten er ieder een Hamburger (kan niet missen in USA), omdat er geen drank bij werd verkocht hebben we hem in een kroegje er tegenover een biertje bij besteld en daar opgepeuzeld. Vonden ze heel normaal. We hadden al snel in de gaten dat we in een gay bar terecht waren gekomen: Cafe Lafitte. We kwamen erachter dat het meeste publiek in de bar druk bezig was om zich voor te bereiden op de jaarlijks terugkerende Mascara-race. Er liepen veel mooi uitgedoste types bij.
De deelnemers moeten op hoge hakken van kroeg naar kroeg en bij iedere kroeg komt er een kledingstuk of wat mascara bij. Het spektakel zal aan het begin van de avond plaats vinden dus we besloten om nog wat van de stad te gaan bekijken. Lekker relaxte stad met veel muziek en een ontspannen sfeer. Toch wel erg veel daklozen, verwarde en verslaafde mensen. Waarschijnlijk ook wel veel jonge vakantiegangers die de zomer lekker buiten op straat of parken in New Orleans door willen brengen. Geen idee.
Bij toeval kwamen toch weer langs Cafe Du Monde en zowaar er kwam net een tafeltje vrij. Dus hadden we de kans om onze verkregen bonnen te benutten. We bestelden de koffie met de beignets. Al snel werden ze gebracht. We waren benieuwd. Het was toch een kleine teleurstelling. Onze oliebollen met Oudjaar smaken beter. De beignet is een gefrituurd vierkant stuk deeg bedekt met poedersuiker. Geserveerd in bestellingen van 3. Niet meer en niets minder. Maar ja, “je mag een gegeven paard niet in zijn bek kijken” zeggen ze weleens. We hebben niet goed begrepen waarom hier deze tent de hele dag propvol zit met rijen wachtende. Er was ook nog een giftsshop waar je het recept, de meel en een prachtig blik en eventueel bijpassende kopjes e..d. kunt kopen. Ik neem dit jaar de oliebollen mix van Koopmans wel weer. Ook lekker! Hahaha…..
Na de beignets zijn we teruggelopen naar Cafe Lafitte in de French Quater voor de start van de Mascara Race 2018. We waren mooi op tijd. Het was echt hilarisch! We hebben het schouwspel met veel plezier aangezien en vonden dit "niet vreemd maar heel bijzonder". We hebben het einde van de race niet afgewacht en zijn verder gelopen naar een bar Kermit’s Mother in Law Lounge. Kermit is een geweldige trompettist a la Louis Amstrong. Die wilde ik wel eens live horen. Het was wel even zoeken. Het stond in een louche wijk waar je in het donker misschien beter niet kunt lopen. Toevallig was er later op die avond wel zijn optreden. Maar ja, hoe kwamen we dan terug midden in de nacht. We besloten niet naar binnen te gaan en dit uit te stellen tot het eind van onze rondreis. We komen hier toch nog terug. We namen de bus naar onze B&B Uiteindelijk waren we best moe na deze lange dag.